Stilstaan bij het overlijden van zr. Véronique

Lieve allemaal,

Gisteren is zr. Véronique heel rustig ingeslapen. Wij willen haar hier gedenken.
Wij denken aan wie zij was, als mens en als religieus, als lid van de Hoogstraatgemeenschap.
Een bijzonder mens is van ons heengegaan.

De volgende tekst uit Spreuken vinden we op haar van toepassing:

Afbeeldingsresultaat voor berk
De berk stond voor zr. Véronique symbool voor gebed

Een sterke vrouw, wie zal haar vinden?
Haar waarde gaat die van edelstenen ver te boven!
Zij staat al op als het nog donker is.
Ze pakt het werk krachtig aan,
ze is onvermoeibaar.

Ze ziet hoe alles goed gaat
en ’s nachts gaat haar lamp niet uit.
Haar handen rusten nooit.
Diezelfde handen strekt zij uit naar arme mensen,
wijd opent ze haar armen
voor wie in nood is.
Kracht en waardigheid zijn haar gewaad
en zij ziet lachend de komende dag tegemoet.
Zij opent haar mond en zij spreekt wijsheid;
van haar tong komen lieflijke lessen.
Charme is bedrieglijk en schoonheid vluchtig,

maar lof verdient een vrouw die leeft in ontzag voor de Heer.
Laat heel de stad haar naam met ere noemen!

Een jaar geleden

Op 11 februari 2017 droegen de Zusters de Hoogstraatgemeenschap over.
Met het volgende gedicht van Dorothee Solle staan we stil bij dit moment.

 

” Sprookjescongres

Toen ik over de tederheid van god wilde vertellen
moest ik de oudste sprookjes er bij halen
van de nachtegaal die zo zingt dat allen buiten zinnen raakten
niet hier niet hier

Toen ik de tederheid van god wilde meedelen
heb ik geluisterd heb ik gezwegen
heb ik zachter gepraat
niet hier niet hier

Toen ik de tederheid van god ging uitdelen
zag ik het ongeloof op twee gezichten
van een man en een meisje
heel langzaam smelten
of je het gelooft of niet
dat was hier dat was hier ”