Een bijzondere kerst

De ster die de weg kwijt was

De ster moest de wijzen uit het Oosten de weg wijzen naar het Kerstkind.
Maar hij was de weg kwijt. Hij vroeg een buur-ster of die de weg naar het Kerstkind wist,
maar die wist niets van een Kerstkind. Hij vroeg een adelaar of hij de weg naar het Kerstkind wist, maar die wist niet eens wat en weg was. Tenslotte vroeg hij het aan de kleine merel. Die zei: ‘Als je de weg kwijt bent, luister dan naar de stem van je hart.’  De ster luisterde, maar hoorde eerst niets. Even later hoorde hij iets heel zachts. Nog wat later hoorde de ster een liedje dat zijn moeder hem ooit had geleerd: ‘je hoeft niet bang te zijn…’ Ineens zag de ster de weg naar het Kertkind. Als je niet meer bang bent, zie je altijd de weg.

Met dit verhaal begonnen wij onze maaltijd op tweede kerstdag. Naar het verhaal luisterden zo’n  20 mensen, van verschillende plekken in Eindhoven. De Hoogstraatgemeenschap had uitnodigingen verspreid, via de Zonnebloem, Wij-Eindhoven en gewoon de tamtam. Het leek ons een goed idee om ons huis open te stellen voor mensen voor wie de kerstdagen niet altijd de leukste dagen zijn. Samen is toch altijd gezelliger dan alleen, juist met kerst. Zo ontstond het idee van de kerstmaaltijd die goed voorbereid was en heerlijk smaakte. Het werd een ontspannen, gezellige, middag in een ongedwongen sfeer. Juist omdat de groep niet al te groot was, kon je met verschillende mensen in contact komen, van tafel wisselen. Ook was er een bezoeker die een accordeon meebracht en tussen de gerechten door kerstliederen speelde. Dat was mooi! Een bezoeker zei na afloop: ‘ik wil volgend jaar graag terugkomen.’   Wie weet…..