Nacht van de Vluchteling

In de nacht van 11 op 12 september werd voor de 11e keer de Nacht van de Vluchtelingen georganiseerd. Annelies liep dit jaar voor de 3e keer mee in Tilburg dit keer. Zij maakte deel uit van het team van Vluchtelingen in de Knel. Het was een goede nacht, geen regen, veel sterren, perfecte temperatuur. En…. de 40 km  zijn gelopen, zonder blaren! Wel spierpijn natuurlijk. Annelies haalde maar liefst 6.119 euro op! Dat was mede dankzij een anonieme donatie van 5.000 euro die niet onopgemerkt bleef want zij werd prompt gebeld door Omroep Brabant die een interview met haar wilde. Dit is terug te vinden op

https://www.omroepbrabant.nl/nieuws/3860844/annelies-kreeg-5000-euro-van-anonieme-schenker-om-vluchtelingen-te-helpen

Het is fijn dat zoveel mensen hebben meegelopen voor een goed doel.
Volgend jaar weer!

 

 

Verhalen bij de voordeur

Als bij ons de bel gaat, is het altijd een verrassing wie er voor de deur staat.
Soms is het iemand die gewoon de sleutel van het lokaal nodig heeft, een andere keer wijzen we de weg naar de kerk, of naar Vluchtelingen in de Knel. Pas geleden wilde iemand zijn oude schoenen aan ons kwijt, wellicht hadden wij er wat aan, we vangen toch vluchtelingen op?
Deze week stond er een man voor de deur met een bijzondere vraag. Hij sprak Engels en ik gelukkig ook. Hij wilde zijn vriend en diens vrouw verrassen met een cadeau: een schilderij van de huwelijksfoto van zijn vriend. Of hij het bij ons mocht neerzetten en dan zouden zij het komen ophalen, na instructies van hem.
Mijn eerste reactie was weerstand, waarom bij ons, wat hebben die mensen met deze plek…. De Italiaan in kwestie gooide al zijn charme in de strijd en ik begon langzamerhand mee te denken. Waarom niet in de tuin, bij het H. Hartbeeld? Het pas getrouwde echtpaar (ook Italiaans) is erg gelovig en komt vaak in de Engelstalige mis in de Lambertuskerk. De man aan de deur werd steeds enthousiaster, zeker toen ik hem meenam naar de binnentuin. Ondertussen vertelde hij zelf ook over zijn eigen leven, alsof ik hem al jaren kende. En ik hoefde alleen maar te luisteren. Gelukkig gaat me dat goed af.
Alberto, zo heet hij, zou een standaard halen voor het schilderij en een doek. Zelf zou hij er niet bij zijn want de echtgenote moest denken dat haar man het allemaal geregeld had.
Zo gebeurde het dat er de volgende avond, klokslag 8 uur een andere Italiaan aanbelde met zijn vrouw. Ik nam hen mee naar de tuin. Het weer zat mee, de azalea’s kleurden prachtig en de vrouw was zeer verguld met het resultaat.
Zo zie je, het is nooit saai bij de Hoogstraatgemeenschap!

Dag van de Aarde

Vandaag, 22 april, is het de dag van de aarde. We zouden het bijna vergeten, door alle aandacht die uitging naar het verzorgen van de zieken. Ze krabbelen langzaam op, maar dan ook echt langzaam Toch is het in dit geval juist Erik die ons attent maakte op deze dag. Als kind al geïnteresseerd in de natuur, in alles wat groeit en bloeit, inclusief de mens. Altijd ook met aandacht voor de spirituele kant van de aarde, de schepping.
We besteden er op bescheiden wijze aandacht aan, met prachtige gedichten, in combinatie met afbeeldingen: op de oprijlaan, in onze tuin, aan de voorkant. Een kleine route die je kunt lopen, als je er tenminste oog voor hebt. Even stilstaan, je verwonderen, genieten van het jonge groen, het prachtige gezang van vogels.
Wij zijn onderdeel van deze aarde, een schakeltje in het geheel.

pasen 2021

Corona heeft ons in de kladden gegrepen. Twee mensen besmet in huis. Dat is wel een heel rare Pasen dit jaar. Twee mensen in bed, ziek, koorts, drie mensen negatief getest.
We lopen wat rond, we kijken een film, we doen eigenlijk niets. We mogen niet naar buiten.
Terwijl de een had moeten werken, de ander een feestje mist, waar ze al weken naar uitkeek en iemand mist essentiële stagedagen.
Maar vanaf mijn woonkamer zag ik vandaag twee duiven op het dak,
ze hadden elkaar lief.
Als we dat voor ogen houden, kan er eigenlijk toch niets fout gaan.
Wij wensen u mooie Paasdagen vanuit onze quarantaine en isolatie plekken.

Ontmoeten

Voor mij is de verbinding tussen binnen en buiten van groot belang. Als mens ben je nooit een eiland. Als je in verbinding bent met jezelf, ga je als vanzelf opnieuw naar ‘buiten’.

Het ontmoeten van anderen is voor mij persoonlijk van levensbelang. Met ontmoeten bedoel ik niet het uitwisselen van informatie, niet het alleen maar spreken of alleen maar luisteren. Ontmoeten is een wisselwerking waarbij de ander iets in jou aanraakt en omgekeerd. Een echte ontmoeting laat sporen na.

Het ontmoeten van anderen kan zijn als een spiegel, het geeft energie, het schuurt, het doet een appèl op mij. De filosoof Levinas is in dit verband voor mij een wegwijzer.
Voor het ontmoeten van anderen is openheid van groot belang.

Herdenking omgekomen vluchtelingen

Elk jaar staan wij als Hoogstraatgemeenschap stil bij het sterven van mensen die onderweg zijn naar een beter, menswaardiger bestaan. Aan de randen van Europa lopen zij vast of komen om. Een drama waar wij het liefst onze ogen voor sluiten. Dit jaar is het helaas niet mogelijk op met een grote groep samen te komen en er op deze manier bij stil te staan. Maar…. Op de gebruikelijke plek buiten brandt een kaars, ligt een krans met een gedicht. We zijn stil….. We laten het niet ongemerkt voorbij gaan.
U kunt op deze plek ook even stilstaan als u er langs komt. Ook voor een kop koffie en een gesprek bent u altijd welkom, ook in deze tijd.

Vluchteling?
Maar ik ben geen vluchteling
want ik ben niet gevlucht.
Ik ben weggewaaid, als een blad van een boom.
Er is in ons land een verschrikkelijke wind opgestoken;
een wind vol vuur en verkrachting.
En op ’n dag,
op een dag die ik me niet meer herinner,
op een dag die ik mij niet meer durf te herinneren,
ben ik weggewaaid.
Wie zou er uit zich zelf vluchten
Wie zou er uit zich zelf
Z’n eigen huis
Z’n eigen stad
Z’n eigen land
Z’n eigen familie in de steek laten
En dan ergens aankomen waar je niet welkom bent?
Vluchtelingen zijn nooit welkom
Dat weet iedereen
Dat heeft de geschiedenis al zo vaak bewezen.
Waarom dan een langzame dood
In een vreemd land
Als je op de drempel van je eigen huis
Ook kunt sterven?
Vluchtelingen bestaan niet.

Dag van de stilte

Stilte is niet de afwezigheid van geluid, het is de diepste klank Tao Meng

Op 25 oktober is de dag van de stilte. Als gemeenschap doen wij mee.
In drie ruimtes binnen het klooster kun je kiezen uit de volgende verschillende activiteiten in stilte:
– het kleuren van mandala’s;
– boetseren in stilte;
– meditatie (bij mooi weer in de binnentuin rond de vijver, anders in onze mooie stilteruimte)

Je bent welkom tussen 14.00 en 16.00!
Wel fijn als je laat weten als je komt: info@hoogstraatgemeenschap.nl

Eindelijk!

Eindelijk is het dan zover: de zonnepanelen van de Hoogstraatgemeenschap liggen op het dak, van Emmaus. We hebben er lang naar uitgezien, het onder de aandacht gebracht. Aan onze inspanningen heeft het niet gelegen maar de ambtelijke molens dreigden volledig tot stilstand te komen. Dat ligt nu gelukkig achter ons; de panelen liggen te glimmen in de zon en doen hun werk goed! Weer een stapje op de weg van duurzaamheid.

Vredeswandeling

De Hoogstraatgemeenschap is ook dit jaar weer betrokken bij de Vredesweek, via het Platform LEV.
Het thema dit jaar is : “Vrede verbindt verschil” .
Op zaterdag 26 september kun je een vredeswandeling lopen, alleen of samen. Stapjes naar vrede zetten, verbinding zoeken bij verschillen. Voor meer informatie over deze dag en de inhoud, kijk op de website:
https://padnaarvrede.nu/ 
Loop mee!

Warmte

Iedereen houdt van warmte maar zo warm als de afgelopen weken, is toch niet leuk meer. Waren we eerst aan huis gekluisterd door corona, nu was het de hitte die ons naar binnen deed vluchten.
Gelukkig hebben we daar wel zelfgemaakte ijsjes!


De regen heeft inmiddels wat verkoeling gebracht en dat was ook voor de tuin erg fijn. We hebben flink wat bonen kunnen eten de laatste tijd, maar nog steeds zijn het ook de prachtige kleuren van bloemen die onze tuin sieren.
Hopelijk kunnen we de komende maanden onze activiteiten weer wat gaan oppakken.

De schoonheid van onze vijver